۸۸

خب از ظاهر و باطنش معلومه که این آخرین پست امساله.  

۸۸ هم تموم شد با همه خوبی ها و بدی هاش. هرچند برای من بدیاش بیشتر از خوبیاش بود اما گذشت . مثل همه چیزها که میگذره . ۸۸ خیلی کسارو ازم گرفت . توی ۸۸ هزاران نفر از هموطناییم مردن که با وجود اغتشاش گر بودنشون برا خانواده شون عزیز بودن . ۸۸ ازم نیره رو گرفت ... هرچند نتونستم و زمونه بهم وقت اینو نداد که زیاد باهاش صمیصمی بشم اما با این وجود برام عزیز بود به خاطر قلب پاک و مهربونش . 

۸۸ دست خیلی ها رو برام رو کرد . خیلی ها رو بهم شناسوند و بهم فهموند که آدما چقدر جورواجورن .  

۸۸ مثل یه قیف شانس و خوشبختی بود که برعکس شده باشه و همه اون شادیا مثل ۸ و یه قیف سر و ته از ته قیف میریزن بیرون . 

۸۸ داره تموم میشه و من یه سال بزرگتر شدم .  

۸۸ داره تموم میشه و من از اینکه سایه مامان و بابام بالای سرمه خدا رو شکر می کنم. 

۸۸ داره تموم میشه و من با همه بدیاش یه خدایی دارم که اینقدر خوبه که در مقابل بدیه ۸۸ یه دنیاست و من خوشحالم که هنوز هستم و مثل نیره و خیلی های دیگه که امسال جاشون سر سفره ۷ سین خالیه نیستم و هنوز وقت اینو دارم که یه سال دیگه موقع تحویل سال کنار اونایی که دوسشون دارم بشینم و ماچ امسال و یکم محکم تر بکنم.