دوران مُب-تذَل

معلوم نیست کی هستی و چی هستی  

گاهی اینقدر بزرگ میشی که ... 

- کیکتو می ندازی واسه گنجشکا   اینطوری

- یا خیلی مهربون میشی و دست مامانتو میگیری و تو چشاش طوری  نگاه میکنی که خودش میفهمه که خیلی دوسش داری      اینطوری

- گاهی توی خوابگاه غذای خوشمزه درست میکنی  درست مثل مامانا یا خانومای خونه . و واسه خوردنش حرص میزنی و بشقابتو پر میکنی و بعد به دوستت میگی که به همه میگی اون بشقابی که کمتره مال توئه تا آبروت نره مثلا!    اینطوری

گاهی خیلی بچه می شی اینقدر کوچیک که ... 

- وقتی دوستت ژله فردمند می خره کلی مسخره بازی در میاری و بهش میگی عادلانه بین خودش و تو تقسیم کنه اونم    اینطوری  تقسیم میکنه که سمت چپ مال تو باشه . بعد تو از ایی عدالت شاخ در میاری و شروع میکنی به خوردن ژله های سمت راست! 

- یا توی کتابخونه دانشگاه شاتوت میخوری و یه شاتوت میدی دست دوستت و از شاه توت عکس میگیری   اینطوری

-گاهی مثل دیشب طالبی میشکنی تا دوتایی با دوستت دخلشو در آرید اما بی مزه از آب در میاد و تقریبا همشو میندازین دور بعد تصمیم میگیری که از طالبی عکس بگیری و اینقدر دستتو میپیچونی تا لاکت معلوم شه    اینطوری     بعد از دوستت و خودت خجالت می کشی و میگی حالا میخوای تو هم بیا تو عکس و اونم میاد      اینطوری

-حتی بعدش مثل بچه گیات پفک بخوری      اینطوری

 تو هر کی هستی خود منی .